PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA  ZE WZGLĘDU NA PANDEMIĘ, ZOSTANIE PRZENIESIONA NA
OSTATNIĄ NIEDZIELĘ WRZEŚNIA.

Kochane Dzieci Komunijne!

Znacie na pewno opowieść o tym, jak Jezus wraz ze swoimi przyjaciółmi (apostołami) wsiadł do łodzi, aby przepłynąć na drugą stronę jeziora. Nagle zerwała się burza i coraz większe fale uderzały w płynącą łódź. Zrobiło się naprawdę niebezpiecznie. Uczniowie bardzo się bali, a Jezus spokojnie spał. W końcu postanowili Go obudzić, wołając: Jezu ratuj, bo giniemy! Jezus wstał, rozkazał falom i wiatrowi się uciszyć, i… burza zniknęła, zrobiło się cicho… Jezus spojrzał na apostołów i zapytał, dlaczego się bali, dlaczego nie ufali, że jeśli On jest z nimi, to są bezpieczni, nic im nie grozi (por. Mt 8,23-27).

Dobrze wiecie, że na świecie panuje pandemia. Wielu ludzi boi się zarażenia koronawirusem. Nie możemy się spotykać w szkole, spędzać wspólnie czasu z rówieśnikami, nie możemy robić wielu różnych rzeczy, które lubimy, bo nam zagrażają tak, jak burza apostołom. Nie możemy również wspólnie świętować tak, jak dotychczas w naszych kościołach. Nawet najważniejszą dla Was i całej Waszej parafii uroczystość Pierwszej Komunii ze względu na Wasze bezpieczeństwo musieliśmy przenieść na późniejszy czas. Niestety musicie poczekać trochę dłużej na pełne spotkanie z Jezusem w „Białym Chlebie”. Dlatego piszę do Was ten list. Pragnę Wam powiedzieć, że mimo tego, co się dzieje na świecie i w naszym kraju, Jezus jest ciągle z nami tak, jak był w łodzi z uczniami. Wtedy, w trakcie burzy na jeziorze, potrafił spokojnie zasnąć, wiedział, że nikomu nic nie grozi. Dziś On mówi do Was: Nie bójcie się, ja jestem z Wami!

Chcę Was zapewnić, że wielu ludzi modli się za Was, Drogie Dzieci. Wiem, że księża z Waszych parafii, siostry zakonne, katecheci, Wasi rodzice, dziadkowie i całe Wasze rodziny otaczają Was „płaszczem modlitewnej opieki”. Proszę Was, Wy też się módlcie, abyście, gdy tylko będzie to możliwe, były przygotowane na spotkanie z Jezusem, Jego miłością i pokojem w pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej. Nie zapomnijcie o tych wszystkich, którzy Was kochają: Waszych rodzicach, rodzeństwie, dziadkach, chrzestnych, księżach, katechetach, wspierajcie ich codziennymi, małymi gestami miłości. Zaufajcie Jezusowi! On chce naszego dobra! On nie pozwoli nam zginąć! On uciszy każdą burzę w naszym życiu! Kochane Dzieci, modlę się za Was, Waszych rodziców, rodziny i przyjaciół, żeby radość oczekiwania na Pierwszą Komunię Świętą ciągle wzrastała.
A kiedy zagrożenie wirusem przeminie, wtedy będziecie z większą radością świętować w Waszym kościele ten ważny dla Was dzień.

Drodzy Rodzice!

Zdaję sobie sprawę z tego, że poczyniliście już wiele starań, aby uroczystość pierwszokomunijna Waszych dzieci była dla nich i całej rodziny wielkim świętem. Pewnie myślicie już intensywnie o wyjątkowym przeżyciu Eucharystii, podczas której Pan Jezus po raz pierwszy przyjdzie do serc Waszych dzieci, a także o rodzinnym spotkaniu.

Niestety z racji pandemii i ze względów bezpieczeństwa uroczystość musimy przełożyć. Ufam, że dobrze wykorzystacie ten czas na duchowe przygotowanie swoich dzieci i całej rodziny na ważne wydarzenia. Bądźcie inicjatorami modlitwy w Waszych Domowych Kościołach. Módlcie się z dziećmi i za dzieci. Dajcie im wiele wsparcia i miłości. Czytajcie dzieciom Pismo Święte, uczestniczcie z nimi w niedzielnej Mszy świętej przez transmisję medialną lub, jeśli możecie, w kościele, wspierajcie je w spotkaniach z katechetami podczas zdalnego nauczania.

W życiu nic nie dzieje się przypadkowo. Każde wydarzenie, nawet to trudne, uczy nas czegoś bardzo ważnego, kształtuje nasze człowieczeństwo, przygotowuje nas do dalszego życia. Ufam, że również trudny czas zmagania się z koronawirusem jest dla nas nauką zaufania Bogu, podobnie jak dla apostołów lekcją ufności był czas burzy na jeziorze, o którym pisałem Waszym dzieciom.

I podobnie jak Wasze Dzieci, również Was zapewniam o wielu modlitwach płynących do Boga za Was od duszpasterzy, katechetów i całych Waszych parafii oraz Waszych biskupów. Zaufajcie Bogu, a On będzie działał w Waszym życiu swoim pokojem, dobrocią, miłością, cierpliwością i szczęściem. On uciszy burzę, która rozpętała się w dzisiejszym świecie! Błogosławię Was i Wasze rodziny w tym oczekiwaniu na pierwszą spowiedź i zjednoczenie z Jezusem w Pierwszej Komunii Świętej Waszych dzieci.

Wasz Biskup
+ Jan Kopiec Biskup Gliwicki

Gliwice, dnia 5 maja 2020 roku

WIELKI CZWARTEK – MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ GODZ. 18.00

WIELKI PIĄTEK – DROGA KRZYŻOWA GODZ. 17.00

NIEDZIELA WIELKANOCNA – MSZA ŚW. GODZ. 11.00

PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY – MSZA ŚW. GODZ. 11.00

KLIKNIJ W LINK:
https://www.youtube.com/channel/UCXkrWW1USOS9yAX2vWMPYyw

Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego to modlitewne zobowiązanie podjęte przez konkretną osobę w intencji jednego dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki wybranego przez Boga Dawcę Życia. Trwa przez okres 9 miesięcy.

Ufamy, że pokorną i wytrwałą modlitwą wyprosimy
u Wszechmocnego Boga łaskę ocalenia istniejącego już życia
i doczekamy czasów, w których każde poczęte dziecko będzie przyjmowane z radością i miłością.Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza przyrzeczenie, które je utwierdza.
Postanowienia dodatkowe Postanowienia dodatkowe (dodatkowe praktyki) są uzupełnieniem Duchowej Adopcji. Są dobrowolne, lecz są chętnie widziane i praktykowane, ponieważ często stanowią potrzebę większego zadośćuczynienia, dziękczynienia, bądź wyproszenia łask u Bożej Opatrzności. Żeby podjęte postanowienia praktyk skutecznie i do końca wykonać, najlepiej jest podjąć jedną lub najwyżej dwie praktyki.

Może się zdarzyć, że zapomnimy lub zaniedbamy nasze zobowiązania adopcyjne. Długa przerwa, na przykład miesięczna, przerywa Duchową Adopcję i wymaga podjęcia jej od początku. Należy wtedy odbyć spowiedź, ponowić przyrzeczenia i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy Duchową Adopcje kontynuować, przedłużając praktykę o ilość dni opuszczonych.

W obecnej sytuacji zagrożenia epidemicznego w Polsce i w związku z tym podjętymi środkami ostrożności w Diecezji Gliwickiej przyrzeczenie może być złożone prywatnie przed Krzyżem lub obrazem świętym w miejscu zamieszkania. ROTA PRZYRZECZENIA DUCHOWEJ ADOPCJI”

Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci.

Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy nienarodzonym, postanawiam mocno
i przyrzekam, że od dnia ………………… biorę w duchową
adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome,
aby przez 9 miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego
życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Amen.

Moimi zobowiązaniami adopcyjnymi będą:
• jedna Tajemnica Różańca Świętego
• moje dobrowolne postanowienia
• oraz poniższa codzienna modlitwa „Panie Jezu”, którą teraz po
raz pierwszy odmówię

TEKST CODZIENNEJ MODLITWY „PANIE JEZU”

Panie Jezu za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem świętego Józefa, „Człowieka Zawierzenia”, który opiekował się Tobą po urodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i które duchowo adoptowałem. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.